Djimmy Lankester en Rico de Hoop, twee leerling monteurs bij Hoogendoorn, gaan als een speer, vindt begeleider Patrick Pieterse. ‘Ze willen graag; dat is leuk om te zien’, vertelt hij. Al vanaf dag één worden de twee techneuten ‘losgelaten’ bij omvangrijke projecten. Bijvoorbeeld WTC Utrecht of Mall of the Netherlands: het grootste winkelcentrum van Nederland. ‘In het begin dacht ik wel even: waar begin ik aan met zo'n groot project?’, vertelt Djimmy. ‘Maar ik voelde mij snel thuis mede door de hulp van collega's.’

Pijp voor pijp

Djimmy en Rico kozen bewust voor de utiliteitsbouw, mede vanwege de grote projecten en complexe installaties. ‘Als Mall of the Netherlands klaar is, kunnen wij zeggen; dat hebben wij gedaan.’ Dat vind ik wel mooi’, vertelt Rico. De twee leren op grote schaal samenwerken met andere disciplines (verwarmingsinstallaties, luchtbehandeling- en ventilatie, koelinstallaties, noem maar op), en het hoofd koel te houden. ‘Ik kan weleens te moeilijk denken’, vertelt Rico eerlijk. ‘Bijvoorbeeld op een punt waar veel leidingen en verschillende installaties elkaar moeten kruisen. “Pijp voor pijp”, zegt Patrick dan. Het is allemaal niet zo lastig.’

Bovendien doen de mannen ervaring op met relatief nieuwe installaties, bijvoorbeeld zonneboilers, én de leukste snufjes. ‘Dankzij een nieuw programma openen we nu 3D-tekeningen op de iPad in plaats van op grote geprinte tekeningen. Ik moest er even voor zitten, maar het is makkelijk in gebruik’, vertelt Djimmy. Begeleiders moeten de tijd nemen om dat soort dingen uit te leggen, vindt Patrick. Al laat hij zijn monteurs het liefst zo vrij mogelijk. Ook om fouten te maken. ‘Dat hoort erbij, ik maak ze nog steeds’, vertelt Patrick, waarna Djimmy en Rico bijvallen: ‘Wij ook!’ Patrick vindt het goed dat iemand af en toe de mist in gaat, want daar leer je van. ‘Ten tweede werkt het averechts om iemand constant bij voorbaat te corrigeren. ‘Daar word je toch onzeker van.’

Groei

Als leerling monteur werk én leer je tegelijkertijd. Djimmy en Rico doen de opleiding MBO installatietechniek. ‘Ik heb één dag per week les’, legt Djimmy uit. ‘De rest van de week doe ik praktijkervaring op. Waarom hij destijds voor de bouw koos, is simpel: ‘Ik vind het fijn om met mijn handen te werken. Waarom? De tijd gaat lekker snel.’ Bovendien vindt hij het net als iedere vakman, mooi om iets te maken. ‘En daarna te merken dat mijn installatie het doet.’ Collega Rico is al bijna eerste monteur, en is onderhand lichtjes bezig met zijn toekomst. ‘Bij Hoogendoorn krijgen we ruimte om te groeien. Dat vind ik fijn. Het lijkt me leuk om net als Patrick, als voorman, mijn eigen projecten te gaan draaien.’

Stel dat ze de ambitie hebben om ‘naar binnen te gaan’, en te werken als tekenaar of projectleider, zou dat kunnen. ‘Jullie zouden niet de eerste zijn’, vertelt Patrick. Rico twijfelt nog een beetje. ‘Wat mij lastig lijkt als projectleider is het overzicht behouden.’ Waarop Patrick reageert: ‘pen en papier!’ Ik schrijf de hele dag dingen op. Dat zijn echt dingen waar je in kunt groeien.’ Eén ding is zeker, wat Djimmy en Rico ook gaan doen, werkgevers zullen om ze staan te springen. Maar Hoogendoorn is een fijn bedrijf, we worden goed begeleid en leren veel. Daarbij zijn ook de groei- en ontwikkelingsmogelijkheden groot. ‘Over werk hoeven wij ons geen zorgen te maken’, vertelt Rico. Maar ik zit op mijn plek bij Hoogendoorn, gelukkig.’

Lol trappen

Nog zo’n voordeel van het vakgebied; je wordt handig in de techniek. Zo kun je thuis ook alle klusjes zelf doen. Bovendien moet Nederland in de nabije toekomst van het gas af, laat Rico vallen. ‘Wie zich nu bij Hoogendoorn verdiept in hybride warmtepompen, heeft in de toekomst vast en zeker een plus’, tipt hij tussendoor. Maar het aller belangrijkste is het werk zelf. Dat moet leuk zijn, vinden de drie collega’s. ‘Het is af en toe hard werken, want we hebben deadlines’, vertelt Patrick. ‘Maar er moet altijd ruimte voor een lolletje zijn.’

Lolletjes zijn er genoeg op de bouw, als we Rico, Djimmy en Patrick moeten geloven. ‘Slechte en soms ranzige grappen of iemand laten schrikken. Als een collega op zijn knieën zit te werken, laten we weleens een hamer op de betonvloer achter hem vallen’, vertelt een eerlijke Patrick, waarop de rest van het gezelschap moet lachen. ‘Het hoort er allemaal bij, net zo goed als dat je gewoon duidelijk zegt; “nu even niet!”. Wat je wilt. ‘Je kunt de hele dag kletsen, maar ook je mond houden’, vertelt Djimmy. ‘Ik ben daar heel makkelijk in. Dat helpt wel, ik denk voor alle beroepsgroepen.’

Wil jij ook aan de slag als leerling monteur bij Hoogendoorn? Solliciteer dan direct op de vacature of neem contact op met Stephanie Hoogendoorn via 0348 413 444 of e-mail.